[read this article in English]
Rzut okiem po okolicy
na poczatek widok z kamery. Nagranie wykonalem z tego samego mostu, z ktorego pochodzi panorama powyzej. O samych mostach w Neiwan pare slow wiecej nieco dalej. Film byl krecony nad ranem, okolo godziny 8. W dodatku w srodku tygodnia, w zwiazku z czym bylo naprawde malo ludzi. Bardzo przyjemny poranek w gorskiej dolinie rzeki, w niesamowicie orzezwiajacym powietrzu. Jednak przy dosyc silnym, palacym sloncu. Wilgotny wiatr i szum wody z nurtu rzeki. Jest to fenomenalne miejsce 30 do 40 minut motocyklem z centrum Hsinchu City. Dodatkowo, na dole, w korycie rzeki, mozna urzadzic grilla, co jest dosyc czesto praktykowane przez lokalnych. Najwieksza jednak jak dla mnie atrakcja w Neiwan, jest mozliwosc kapieli w rzece! Niepowtarzalne doswiadczenie: zimny i nieustajacy nurt krystalicznie czystej wody w scenerii jak z kanalu National Geographics! Jedno z moich ulubionych miejsc w Neiwan, niezapomniany pozostanie wschod slonca w gorach ogladany z mostu Panlong z goraca kawa i chinskim makaronem instant z pobliskiego 7/11...
Informacje o trasie
Ponizej na mapce zaznaczona jest trasa, jaka przejechalem motocyklem z centrum Hsinchu, przez Cyonglin do Neiwan (2010-09-08), z ktorej pochodza zdjecia:
Ponizej na mapce zaznaczona jest trasa, jaka przejechalem motocyklem z centrum Hsinchu, przez Cyonglin do Neiwan (2010-09-08), z ktorej pochodza zdjecia:
Pokaż Bike Trips: 2010-09-08, Hsinchu - Neiwan na większej mapie
Neiwan jest osada gorska w okregu miejskim Hengshan w hrabstwie Hsinchu. W latach 60. byla to dobrze prosperujaca gmina, ktora jednak znacznie ucierpiala ekonomicznie po zamknieciu dzialajacych w okolicy kopaln. Przez blisko 30 lat Neiwan marnial jako odosobniony zakatek gdzies w gorach, az do okolo roku 2000. Neiwan zostal niejako ponownie odkryty przez lokalna spolecznosc, tym razem jako walor turystyczny. Znajduja sie tutaj dobrze zachowane historyczne konstrukcje, takie jak historyczne budynki, ktore nie zachowaly sie w innych miejscach na skutek postepujacej modernizacji. Przetrwala tu rowniez w bardziej tradycyjnej niz gdzie indziej formie lokalna kultura ludnosci Hakka. Glowna atrakcja turysyczna jest z pewnoscia 內灣老街 - Stary Rynek wzdluz glownej alei osady. Na codzien z pobliskiego Hsinchu, a od swieta rowniez z dalszych rejonow, przybywaja goscie aby objadac sie lokalnym jedzeniem, obkupowac sie w regionalnych pamiatkach i odwiedzic pare lokalnych atrakcji, jak. np Stare Kino (obecnie przerobione w restauracje-muzeum), Muzeum Niesamowitosci i innych okropnosci ( w ktorym wystawion sa eksponaty typu zwierzeta-mutanty, dziwaczne wynalazki, obrzydliwosci itp.) lub kilka historycznych budynkow w tradycyjnej architekturze (m.in. japonskiej). Typowo w stylu Tajwanskim jednak, sedno podrozowania zamyka sie w jedzeniu i robieniu zdjec. Dla tych, ktorzy nie ograniczaja sie wylacznie do komercyjnych walorow Neiwan, rozciaga sie dokola krajobraz gorski nad rzeka Toucian, a tak naprawde nad zasilajacym ja doplywie (chin.油羅溪), z kilkoma rozpietymi nad nim mostami, o czym pare slow wiecej nieco dalej. Ponizej nieco historii:
Epoka Dynastii Qing
Wyzyny wschodniego Hrabstwa Hsinchu byly domem dla ludnosci Atayal (inaczej Tayal lub Tayan, chin.泰雅), drugiej najliczniejszej aborygenskiej spolecznosci plemiennej na Tajwanie (ok 90 tys. w roku 2000). Tymczasem niziny na Zachodzie zamieszkane byly przez Chinczykow Han, ktorzy sukcesywnie rozbudowywali sie na Wschod wzdloz rzeki Toucian. Lunosc Atayal jednak postrzegala ten kierunek rozwoju przybyszow jako zbytnia ingerencje w ich rodzime tereny a wrecz zagrozenie. Warto nadmienic, ze za czasow rzadow Dynastii Qing relacje ludnosci Han z lokalnymi spolecznosciami ukladaly sie stosunkowo dobrze. Ludnosc z pobiskich, przylegajacych do Neiwan terenow zaczela naplywac w celach zarobkowych. Byl to w rezultacie zrownicowany etnicznie osrodek przemyslu drzewnego i wydobywniczego. Nastepnie, w czasach japonskiej okupacji Tajwanu, to wlasnie Japonczycy nadmiernie (z punktu widzenia ludnosci Atayal) eksplorowali tereny gleboko w kierunku wschodnim. Miedzy innymi odkryli kolejne cenne zloza naturalne, glownie cenne drzewa cynamonowca kamforowego do produkcji tego szlachetnego oleju. Za czasow okupacji japonskiej tereny tego rejonu zostaly pieczolowicie "wyczyszczone" z cennych zloz i zasobow. Dochodzilo takze do wielu starc z aborygenna ludnoscia.
Wzrost i upadek po przylaczeniu lini kolejowej
w roku 1951 otwarto linie kolejowa z Hsinchu do Neiwan, glownie na potrzeby rozwoju przemysla przemyslu drzewnego i kamiennego, do transportu drewna, gliny, cementu i innych kruszcow. W ciagu dwoch dekad przemysl drzewny i wydobywniczy rosl w ogromnym tempie. W zwiazku z rozwojem ludnosc z pobliskiego Jianshi (nieco wyzej w gorach) zaczela naplywac w celach zarobkowych. To wlasnie przemysl drzewny i kopalniany stworzyl okres prosperity dla osady Neiwan. Wraz z naplywem ludnosci do pracy, rozwijala sie tez infrastruktura, otworzono wiele sklepow, kino, bary i restauracje itp. W roku 1970 zmienila sie polityka rzadowa w zwiazku z przemyslem drzewnym, a mineraly kopalniane zaczely sie wyczerpywac. Rzad w owym czasie zaobserwowal m.in. wysoki odsetek wypadkow w pzemysle wydobywniczym w reonie Hengshan, gdzie znajduje sie Neiwan. Dalsze dochodzenie wykazalo, ze spowodowane to bylo glownie zlym stanem technicznym infrastruktury. Dodatkowo ingerencja czlowieka w krajobraz gorski powodowala w polaczeniu z ingerencja sil natury czeste obsowanie sie mas skalnych w dolinie. W konsekwencji Przemysl w Neiwan najpierw zwolnil, az w koncu zamarl zupelnie.
Ponowny wzrost za sprawa turystyki
Od roku 1995 za sprawa malowniczego krajobrazu, planowanego utworzenia biznesowej strefy inwestycyjnej oraz osiedleniu sie lokalnie ludnosci Hakka, Neiwan zaczal byc coraz chetniej odwiedzany turystycznie przez mieszkancow z Taipei i okolic. Od tej pory Neiwan rozwija sie ekonomicznie glownie na bazie wlasnie turystyki. Chronologicznie ujmujac, plan ponownego rozwoju rejonu realizowano w 4 etapach:
1). 1999-2000: loklny samorzad zaaplikowal o dotacje rzodowa do planu renowacji i rekonstrukcji infrastruktury w Neiwan (chin. 「再造美麗新內灣」計畫).
2). 2000-2002: Otworzenie lokalnej strefy inwestycyjnej ze wsparciem Rzadu.
3). 2002-2003: Lokalne wladze Hsinchu wynajely znanego grafika komiksowego do zaprojektowania w Neiwan odcinka starego rynku w okolicy kina w tematyce komiksowej.
4). 2004: kontynuacja rozwoju projektu przez lokalny samorzad Hakka.
Linia kolejowa Neiwan
Jak juz wspomniano, otwarcie polaczenia kolejowego w latach 60. wywolalo rozrost osady w Neiwan. Pomimo, ze linia ta jest jedynie odnoga glownego traktu kolejowego, nie odbiega znaczaco standardem komfortu, chociaz linia nie jest zasilana elektrycznie. Prace nad koleja rozpoczely sie juz w roku 1944, ale prace zatrzymaly sie w okresie okupacji Japonskiej. 15 Listopada 1947 roku oddano do uzytku pierwszy odcinek planowanej trasy, laczacy Hsinchu z Zhudong (odcinek nazwano Linia Zhudong). 27 Grudnia 1950 roku ukonczono przedluzenie do miejscowosci Shifenliao ze stacja kolejowa Hexing na 24. kilometrze trasy. Wreszcie 11 Wrzesnia 1951 przedluzono linie o kolejne dwie stacje i tym samym ukonczona cala linie osiagajac 27.9 km ze stacja koncowa w Neiwan. Linia zostala oficjalnie przemianowana na "Linie Neiwan". W roku 2007 wylaczono z uzytku odcinek pomiedzy Hsinchu a Zhudong na czas budowy poloczenia typu metro pomiedzy Gloznym Dworcem w Hsinchu a stacja Superszybkiej Kolei w Zhubei (satelicie Hsinchu po drugiej stronie rzeki Toucien). Oryginalny projekt zakladal ponowne oddanie tego odcinka do uzytku w roku 2011 - jak na dzien dzisiejszy nie sprzedaja jeszcze biletow :( Trasa linii przebiega przez malownicze plenery, przecina lancuchy gorskie wydrazonymi w skale tunelami, biegnie odcinkami wzdloz rzeki, a pociagi kursujace na teej trasie same w sobie sa bardzo oryginalne zarowno z zewnatrz jak i z wewnatrz. Przejazd linia Neiwan jest juz sam w sobie atrakcja turystyczna. W weekendy mozna nawet nabyc bilet na caly odcinek kolejowy pomiedzy Neiwan a Taipei (obecnie z przesiadka).
Mosty w Neiwan
Neiwan lezy nad rzeka, a gdzie jest rzeka, sa i mosty. Sa i tutaj. Niektore sluza typowo pragmatycznym celom komunikacyjnym, inne, stanowia wartosc turystyczna tego miejsca. Do tych drugich naleza mosty wiszace, wsrod nich dwa najbardziej rozpoznawalne przedstawiam ponizej.
內灣吊橋 - Most Wiszacy Neiwan
Most rozwieszony jest na dwuch kamiennych wierzach, laczac osade Neiwan z Poludniowym brzegiem rzeki. Laczna dlugosc wynosi 147 metrow, a szerokosc ok. 2,6 m. Tradycyjna konstrukcja stanowi atrakcje turystyczna, a tuz obok znajduje sie wybudowany pozniej most dla ruchu samochodowego.
Z tego co wiem o historii powstania mostu, zaczelo sie od tego, ze na Poludniowym brzegu rzeki powstal zbiornik irygacyjny do celow pasterskich, obecnie przeksztalcony w trystyczna farme Nanping 「南坪田园」. Nastenie pewien senior z Neiwan, Pan Yang Shengquan, ufundowal budowe mostu do transportu plonow. W pozniejszych latach funkcje transportowa przejal nowo dobudowany most, a stary most stal sie lokalnym symbolem Neiwan. Ponizej mostu, nad bystra rzeka, lokalni mieszkancy oraz goscie odnajduja idealna lokalizacje do wedkarstwa i grillowania w korycie rzeki. W nocy most jest dodatkowo oswietlany jaskrawymi diodami wzdluz ciegien.
攀龍吊橋 - Most Panlong
內灣吊橋 - Most Wiszacy Neiwan
Most rozwieszony jest na dwuch kamiennych wierzach, laczac osade Neiwan z Poludniowym brzegiem rzeki. Laczna dlugosc wynosi 147 metrow, a szerokosc ok. 2,6 m. Tradycyjna konstrukcja stanowi atrakcje turystyczna, a tuz obok znajduje sie wybudowany pozniej most dla ruchu samochodowego.
攀龍吊橋 - Most Panlong
 |
| Widok z mostu Panlong na Wschod |
zrodlo chin.: 其名稱由來是因橋的對岸山頭屬於當地風水的「龍脈之龍首」處，所以「吊橋通往龍頭」可謂「攀龍」。
Most otwiera sie na lancuch gorski stanowiacy strefe Feng Shui zwana "Glowa Smoka" (chin. 「龍脈之龍首」), zatem "most prowadzacy do glowy smoka" (chin. 「吊橋通往龍頭」) zostal nazwany znakami Pan (chin. 攀) oznaczajacym "wpinac sie" lub "prowadzic w gore" oraz Long (chin. 龍) oznaczajacym smoka. Widok z mostu, zwlaszcza w kierunku Wschodnim, nalezy do jednych z najbardziej malowniczych w okolicy. Dodatkowo mozliwosc podziwania panoramy z kolyszacego sie pod naciskiem krokow wlasnych i innych przechodniow mostu wysoko nad korytem rzeki dodaje smaczku przygody do atmosfery miejca.To wszystko w pierwszej czesci. W mozliwie bliskiej przyszlosci planuje ponowna wycieczke do Neiwan, tym razem wspomniana linia kolejowa. W czesci drugiej planuje poswiecic wiecej materialu trasie pociagu i staremu rynkowi, ktory podczas kolejnej wyprawy postaram sie odwiedzic w szycie ruchu turystycznego. Zaprezentuje takze lokalne jedzenie.
Na koniec jeszcze kilka zdjec z miejsca, ktore odkrylem przypadkiem, zbaczajac nieznacznie pod przyplywem natchnienia z drogi powrotnej. Odkrylem osrodek rekreacyjny nad jedna z odnog rzeki Toucian ze znakomitym plenerem i przepieknym, idealnie czystym strumieniem, w ktorym mozna zarzyc kapitalnej kompieli. Miejsce zaznaczone jest takze na mapce:
Szczerze powiedziawszy, to naprawdę Cię podziwiam, że tak dokładnie to wszystko opisujesz! Wow! Normalnie tylko stąd wyciąć i do jakiegoś przewodnika po Tajwanie wkleić :)
OdpowiedzUsuńTo kiedy będzie następny post? I z jakiej wyprawy? :)