poniedziałek, 20 marca 2017

Tajwan - jak tu jest



Tajwan

To jest miejsce bardzo niedopromowane, niewiele o Tajwanie slychac w kwestii turystyki w porownaniu z reszta Azji. Ale jest to naprawde ukryty klejnot.
Kapitalna lokalizacja, blisko, tanio i latwo stad do kazdego miejsca w Azji.
Zycie jest MEGA wygodne, poziom zycia wysoki, jedno z wyzszych ppp na swiecie, i tak np. mimo ze zarobki nie sa tak wysokie jak np. w Korei, to sila nabywcza pieniadza Koree przebija: List_of_countries_by_GDP_(PPP)
Chociaz sa jest tez krytyka tych pomiarow: Correct take on Taiwan’s high purchasing power




Zatem zyjac tu i pracujac mozna, w zasadzie nie drogo (za tutaj zarabiane pieniadze), podrozowac po reszcie Azji, zwlaszcza Poludniowej.


Polacy na wizie on arrival sa chyba do 90 dni legalnie, ale bedac turysta nie doswiadcza sie wygody zycia. Majac ARC (Alien Resident Certificate), np. w celu podjecia tutaj pracy lub studiow, ma sie swietne ubezpieczenie zdrowotne (3cie najlepsze na swiecie: Taiwan health care in asia the world's third/), placi sie podatki tak jak Tajwanczycy placa, czyli niskie: Taxation in Taiwan

Jest masa produktow i uslug, jestoto bodajze 2gi najbezpieczniejszy kraj na ziemi wg rankingow: Taiwan rated world’s 2nd safest country


Oficjalne stosunki dyplomatyczne Tajwan ma tylko z 21 krajami na swiecie (do niedawna 22, ale Chiny przekupily Sao Tome And Principe na swoja strone). Za to ze wszystkimi innymi Tajwan ma nieoficjalne stosunki, a placowki zamiast nazywac sie ambasadami czy konsulatami, nazywaja sie inaczej, np. Warszawskie Biuro Handlowe i Kulturalne w Taipei, czy odwrotenie Taipei Cultural and Economic Office in Warswa. Inne kraje tak samo maja Instytuty, Biura, etc.  wszystko to sa placowki dyplomatyczne, ktore dla sciemy sie tak nie nazywaja. W Taipei w polskiej placowce (WBH: http://poland.tw/pl/) mozna wyrobic paszport, zawrzec slub cywilny, zalegalizowac dokumenty prawne, nawet zaglosowac w wyborach prezydenckich, czy uzyskac rozne inne uslgi konsularne. Tak samo prawie wszystkie kraje gdzie mozna potrzebowac wizy maja tu swoje placowki gdzie wize mozna wyrobic - oprocz Chin. To jakby sie samo przez siebie rozumie, bo Chiny chca koniecznie Tajwan wlaczyc do Chin od czasow wojny. Na paszporcie Polskim do Chin sie lata na lotniska w ramach specjalnych ulg wizowych, np 72 godziny wizy tranzytowej etc., albo sie leci do Hong Kongu i stamad do Chin.


Jak tu trafilem, jak trafiaja inni

Ja przyjechalem tu z Pekinu, gdzie pracowalem przez rok do czasu rozpoczecia Igrzysk Olimpijskich w 2008 roku, oryginalnie na prace nad projektem 3miesiecznym z opcja przedluzenia do 6ciu miesiecy. Teraz mamy 2017 i nadal tu jestem. 
Wsrod obcokrajowcow tutaj przebywajacych na ARC/APRC (APRC to pobyt staly), to jest bardzo popularna historia: przybylem z zamyslem krotkiego pobytu, nie wiedzialem za duzo, okazalo sie ze zycie jast tak wygodne, ze juz nie wyjechalem. 
Przy okazji, na Tajwanie obowiazuje regula ze po 5ciu latach pobytu na ARC legalnie pracujac i placac podatki (wiec pobyt na wizie studenckiej sie nie wlicza), procz kilka innych (dosc formalnych) wymogow uzyskuje sie APRC czyli pobyt staly z otwartym pozwoleniem o prace. No albo przez malzenstwo. 
Taka dodatkowa wiadomosc, ze mozna tez uzyskac obywatelswo, ale (uwaga) nalezy sie wyrzec najpierw swojego oryginalnego obywatelstwa, wiec obcokrajowcy w zasadzie mieszkaja tu nawet nieraz cale zycie poprostu na APRC.

Relaks po pracy

Wyspa jest przecieta mniej wiecej w polowie (Tajwan ma ksztalt podluzny, pionowy) przez zwrotnik i klimat sie zmienia, w zwiazku z czym samo Poludnie Tajwanu jest znacznie bardziej tropikalne niz Polnoc, ze stolica Taipei. Za ta na Poludniu jest 2gie najwieksze miasto Kaohsiung z niezlymi polaczeniami (miedzynarodowe lotniska, port morski). No i tak teraz z Taipei na Polnocy, do Kaohsiung na Poludniu szybka koleja (bullet train) sie jedzie podajze 2 godziny. Mala wyspa, wszedzie sie dostac mozna szybko. Majac tylko dzien wolnego, czy weekend, mozna organizowac swietne wypady: morze, gory, doliny. Tajwan ma tez kilka mniejszych wysp, i dobrze. Tajwan ma mega potencjal przyrodniczy z takimi cudami jak Taroko George, ale zupelnie ignorowane przez lata byly plaze, w zwiazku z czym tych na Tajwanie prawie nie ma, tzn nie takich wiecie, tropikalnych z palmami i bialym piaskiem. Najbardziej spektakularne sa na Peskadorach, ktore naleza do Tajwanu, godzina samolotem lokalnym z Tajpei albo nieco dluzej promem z Chiayi. Wyjatkiem jest Kenting na samym Poludniu, gdzie faktycznie sa plaze, jest relaks, jest tropikalnie i wakacyjnie, praktycznie caly rok. Na wybrzezu wschodnim sa piekne plaze z otoczakow za to, z lazurowymi wodami oceanu. Natomiast przy braku pieknych piaszczystych plaz (jest kilka, ale to jest niewystarczajaca ilosc) potencjal pod woda jest oszalamiajacy. Slyszy sie zawsze o Filipinach przy okazji nurkowania, ale na Tajwanie tez sa jedne z lepszych miejscowek, wlaczajac niesamowite wody wogol Green Island i Orchid Island, dwoch wysp u Poludniowo Wschodniego wybrzeza wyspy glownej, ktore wg zaprawionych nurkow naleza do puli najlepszych miejsc do nurkowania globalnie: http://www.greenislandadventures.com/greendiv/about-island.htm

Ja osobiscie preferuje gory (70% powierzchni Tajwanu), i rzeki w gorach, gdzie mozna nurkowac, skakac z klifow, wspinac sie w gore rzeki na tzw. river tracingu (aka canyoneering):



W gorach sa tez Aborygeni (ktorzy zamieszkiwali wyspe jeszcze przed poczatkami cywilizacji Chinskiej), sa lasy prastarych drzew olbrzymow, glownie cypresow, niektore w wieku ponad 2 tysiecy lat: http://www.chinapost.com.tw/travel/taiwan-north/hsinchu/2006/04/06/79936/The-ancient.htm
Tutaj nasza wyprawa do wioski aborygenskiej Smagus:




Powyzej autentyczna miejscowka na kapiel,
zdjecie z mojego telefonu!


Niedawno takze wchodze w enduro, i to jest kolejna okazja do uwydatnienia niesamowitej cechy Tajwanu, ktora jest wygoda dostepu do Natury: bedac w centrum wielkeigo miasta, mozna nawet w ciagu godziny (poza godzinami szczytu), albo w ciagu pol godziny od granic dowolnego miasta (no bo ruch miejski) aby dostac sie w naprawde wysokie i wyludnione gory, rzeki, wodospady. Nie chodzi o to ze gdzie indziej tego nie ma, chodzi o to jak latwo jest tutaj korzystac jednoczesnie z dobrodziejstw i wygod cywilizacji, oraz dostepu do Natury i dzikiej przyrody. Internet jest swietny, zasieg 3G/4G prawie wszedzie.

Bonus: kilka filmikow z mojego fbz kamerki GoPro, ktora mi towarzyszy zawsze w czasie wolnym:


Zapuszczanie korzeni

Mozna jako obcokrajowiec kupic mieszkanie, dom, ziemie. Ograniczenia jednak sa, bo ziemia jest (jak wszedzie chyba) podzielona na kategorie, tutaj sa takie: dzialki budowlane,  grunty rolne, lesne, i chronione/specjalne. Bedac obcokrajowcem ma sie dostep do dzialek budowlanych, i teoretycznie, ale bardzo ciezko wpraktyce, gruntow rolnych. 
W Taipei jest jeden z najbardziej nieprzystepnych rynkow nieruchomosci na swiecie (oczywiscie dla sily nabywczej lokalnego pieniadza), ale czym dalej od Taipei, albo od centrum miast, tym lepiej wygladaja ceny. Ale to tez chyba grubsza regula w wielu miejscach ze mozna dom kupic taniej gdzies daleko za miastem niz mieszkanie w centrum. 
Jezeli kogos bardzo interesuje temat, to najpopularniejsza strona handlu nieruchomosciami jest tutaj (po chinsku, ale jak ktos potrzebuje, to sobie poradzi albo znajdzie kogos zeby zapytac): www.591.com.tw Dla rodzin, jst dostepna edukacja w szkolach dwojezycznych, np takich gdzie zajecia z przedmiotow sa w jezyku zarowno chinskim jak i angielskim.

Sporo mlodych studentow tu nawet mowi po Angielsku, ogolnie populacja nie wlada Angielskim, zreszta jak i w Polsce, ale za to wszelkie znakio drogowe, informacje publiczne, dokumenty w urzedach, instytucjach i co nie tylko, jest przynajmniej na pismie dostepne po Angielsku. Tak samo czesto komunikaty glosowe, np w transporcie, chociaz nie zawsze, ale jest naprawde niezle pod tym wzgledem. W restaruacjach czesciej niz nie, jest do dostania menu po Angielsku, o ile oryginalne menu nie jest odrazu dwojezyczne.

Rynek pracy

Najlatwiej uczyc Angielskiego jak ma sie paszport kraju z oficjalnym jezykiem Angielskim - czyli nie z Polskim. Sporo tutaj nauczycieli Angielskiego. Jezeli uda sie uzyskac APRC to koncza sie problemy egzystencjalne, bo ma sie swiadomosc ze teraz juz najgorsza sytuacja ekonomiczna jaka moze Cie spotkac, to taka ze skonczysz jako nauczyciel Angielskiego (z APRC juz nie ma znaczneia ze jestes Polakiem). A to jest przynajmniej 60 tysiecy NTD miesiecznie zarbkow, no i oczywiscie mozna wiecej. A to jest okolo 7800 PLN, czyli nie tak zle jako wizja najgorszej mozliwej drogi kariery!

Dalej, praca dla inzynierow i w handlu, bo Tajwan jest dolina krzemowa Azji, przoduje w swiatowych rynkach elektroniki, laptowow, polprzewodnikow. Wielkie multimilionowe marki Tajwanskei znaja wszyscy i wszedzie, tyle ze nie wszyscy wiedza ze te marki sa Tajwanskie: Asus, Acer, MSI, Gigabyte, Giant, HTC, D-Link, Transcend, Zyxel, Logitech i naprawde mnostwo jeszcze innych, glowa peka.

Jezeli sie posiada dyplom magisterski to dostac prace na Tajwanie jest bardzo latwo, w zasadzie bez problemu jak jest firma zainteresowana.
Jak sie ma dyplom licencjacki, to jest troche trudniej, chyba ze sie tez ma legalnie wykazane min. 2 lata doswiadczenia zawodowego (np. zaswiadczenia podatkowe, certyfikaty pracy). Ale jak pracodawca jest wystarczajaco duzy to ich HR ogarnia takie rzeczy nawet w przypadkach innych nize te oficjalnie "wspierane".
 

Zawsze monzna z licencjatem tutaj zrobic magistra w 2 lata, i potem, jak sie chce zostac do pracy. Tak tez ludzie tutaj robia. Studia sa dostepne w jezyku Angielskim, ale nie na kazdym kierunku, tez w zaleznosci od uczelni, natomiast generalnie wszystkie podreczniki na studiach sa po Angielsku, nawet jezeli zajecia sa w jezyku wykladowym Chinskim. No i w ramach studiow mozna sobie chodzic (trzeba) na kurs mandarynskiego na koszt stypendiodawcy :DNa Tajwanie sporo jest studentow. Tajwan oferuje stypendia rzadowe, na ktore sie aplikuje za granica w placowkach dyplomatycznych Tajwanu. Mozna tez na miejscu aplikowac na stypendia uczelniane, to uczelnie je przyznaja z dotacji rzadowych, a nie rzad osobiscie. No i mozna samemu sobie finansowac studia. Ale czy nie lepiej robic sobie dyplom za darmo, jeszcze dostawac wyplate co miesiac? A mozna!

Zerejestrowac jednoosobowa firme Tajwanska tez jest latwo, i mozna sobie samemu sie zatrudnic i sobie wystawic ARC z tego tutylu, i nawet po 5 latach takim sposobem uzyskach APRC i juz sie tu mieszka jak swoj. Nawet sa rozne ulgi podatkowe dla takich firm przez 1szy rok czy 2 dzialalnosci. Jak kogos to interesuje blizej to sobie wygoogluje, albo zapyta, sa dostepne na Tajwanie uslugi CPA, jak ktos nie kojarzy co to, to pewnie nie potrzebuje tej wiedzy i tak.

Urzedy sa fajne, sprawy zalatwia sie szybko, urzednicy sa przyjemni, mili, pomagaja, nie staraja sie udupic, pomoga nawet z zeznaniem podatkowym, ja nigdy nie wypelniam, ide w odpowiedniej porze roku do urzedu podatkowego i mila Pani czy Pan mi pomagaja wszystko tam wypelnic, sprawdzic, szybko, milo i mam podatki ogarniete i zalatwione. Jak ni ma kolejki to mi to zajmuje 15 minut. W skali roku. Ale mieszkam w Hsinchu, w Taipei pewnie nigdy nie ma tak ze nie ma kolejki.

No to tyle slowem wstepu, i tak duzo mysle.

wtorek, 14 września 2010

Hsinchu/Miaoli: Ku Chi Feng, Sanfeng Charcoal Kiln, Fuxing Old Town, (...) - #1/2


[read this article in English]

Wrzesien 14th 2010 - odbylem wycieczke motocyklem z Hsinchu do Miaoli i spowrotem. Celem wyprawy byl rejon gorski zwany Gora Glowy Lwa (chin. 獅頭山), ale w sumie na calej trasie zwiedzilem 6 miejscowek:
    1. Park Ku Chi Feng(Chin. 古奇峰, pinyin: GiQi Feng)
    2. Piec Sanfeng(Chin. 三峰炭窯)
    3. Starowke w Fuxing (Chin. 富興老街)
    4. Jezioro Emei (Chin. 峨嵋湖) in Emei Township
    5. Swiatynie Quanhua na Gorze Glowy Lwa(Chin. 獅頭山勸化堂)
    6. Starowke w Beipu

Ten post jest pierwszym z dwoch i obejmuje 3 pierwsze miejscowki. Wszystkie miejsca stagowane sa na mapce ponizej:


Pokaż Bike Trips: 2010-09-14, Hsinchu - Lion Head Mt na większej mapie


 
1. Park Ku Chi Feng (chin. 古奇峰, pinyin: Guqi Feng)
Park Ku Chi Fengzlokalizowany jest w Poludniowo-Zahodniej czesci miasta Hsinchu. Rozciaga sie na powierzchni 10 ha, w sasiedztwie dwoch innych popularnych turystycznie miejscowek: gory Eighteen Peaks Mt, oraz Jeziora Qing Cao. Ku Chi Feng uznaje sie za jedyny na Tajwanie park rekreacyjny pelniacy jednoczesnie funkcje religijne. Charakterystycznym elementem krajobrazu parku jest 120 metrowa statua Kuan Kung wzniesiona w 1990.
Park Ku Chi Feng lezy w malowniczej dzielnicy Baoshan, ktora stanowi przedmiescia Hsinchu od strony Parku Technologicznego. Jest to jeden z 8 oficjalnych top krajobrazow w miescie, i przy tej okazji zostanie omowiony ze szczegolami w oddzielnym artykule poswieconym wspomnianej osemce. Dzisiaj odwiedzilem tylko czesc parku, w ktorej znajduje sie park rzezb i tzw. jaskinia Buddy.
INFO: park ten pojawia sie w internecie w tlumaczeniu na angielski jako 'Gucci Hill/Peak/Gaze/Park' :P

Ponizej kilka fotografii z dzisiejszej wizyty:






2. Piec Sanfeng (chin. 三峰炭窯)
Bedac jeszcze w domu przed wyprawa i planujac trase przy komputerze przypadkowo natrafilem na bardzo ciekawa fotografie w serwisie Panoramio autorstwa pewnego kogos o pseudonimie calvin_TH3 (link), ukazujaca ciekawa konstrukcje przypominajaca chate z gliny i trawy :D


Fotografia prezentuje piec Sanfeng do wypalania wegla drzewnego. Piec zlokalizowany jest w Poludniowej czesci Baoshan gdzie wystepuja drzewa Akacji Tajwanskiej (lac.: Acacia confusa, chin: 相思樹), ktora jest gatunkiem dosc szybko rosnacym o wysokiej jakosci drewnie, swietnie nadajacym sie do produkcji m.in. wlasnie wegla drzewnego. W przeszlosci wiekszosc domostw w rejonie byla ogrzewana wlasnie takim weglem, i piece takie jak ten stanowily istotny komponent lokalnej ekonomii. Przemysl drzewny dzialal na Tajwanie od okolo 1926., a drzewo Akacji Tajwanskiej bylo w jego ramach waznym zrodlem drewna. Chociaz w praktyce wegiel drzewny mozna teoretycznie wyprodukowac z dowolnego drewna, to pochodzace z drzewa Akacji Tajwanskiej uznaje sie za szczegolnie jakosciowe poniewaz produkowany z niego wegiel prawie nie emituje dymu. Od roku 1981 wlasciciele domow zaczeli podlaczac instalacje gazowe w zwiazku z czym znaczenie piecow zaczelo nieuchronnie zanikac. Zachowalo sie jedynie kilka, jako "ciekawostki" o niewelkim znaczeniu rynkowym (zmniejszne zapotrzebowanie na wegiel). Kiedy odwiedzilem Piec byl on zapieczetowany, i wydobywal sie z niego gesty dym, w zwiazku z czym zakladam ze wlasnia trwala produkcja wegla. Na zdjeciu znalezionym w internecie piec byl otwarty i nie bylo zadnego dymu. Obecnie wegiel drzewny wykorzystuje sie typowo do grillowania.
Ten konkretny piec nazywal sie w przeszlosci Yong-Xing (Chin.永興炭窯). W Hsinchu takich jak ten piecow zachowalo sie bardzo malo. Jest wykonany z gliny lessowej i niejako dobudowany do zbocza wzgorza w celu wzmocnienia konstrukcji. Przy budowie pieca najpierw wybierano material na gline, a nastepnie rozkladano jego porcje na ziemi i pozwalano po nim chodzic krowom przez wiele dni dopoki material nie uzyskal odpowiedniej twardosci. Dach wykonany jest z trawy. Pojedynczy piec jest w stanie wyprodukowac 2000 do 3000 kg wegla drzewnego w trakcie jednego procesu - w zaleznosci od rozmiarow uzytego drewna oraz dokladnego rozmiaru samego pieca. Standardowo wypala sie 60-centymetrowe drwa. Najpierw drewno sie spala wewnatrz pieca, a nastepnie poki nadal gorace zapieczetowuje sie je na okolo 20 dni (zrodlo). 
Jest to naprawde ciekawe do odwiedzenia miejsce zwlaszcza przy okazji podrozy gdzies indziej. Prezentuje sie oryginalnie i interesujaco, nieco tradycyjnie, i jest nawet miejsce na grilla, poniewaz parcela dookola jest uporzadkowana, znajduja sie tutaj drewniany stol i lawy w cieniu drzewa. Krotki posilek albo chociazby filizanka herbaty w atmosferze wsi i przy zapachu dymu ze swiezego drewna moze sie okazac interesujacym punktem programu w wycieczce w okolicach Hsinchu. A po powrocie do domu fajnie jest zrzucic na komputer fotki na tle tak nietypowej budowli.

Ponizej kilka zdjec pieca Sanfeng:





3. Starowka w Fuxing (Chin. 富興老街)
Nastepny przystanek na trasie mial miejsce tuz przed dotarciem do jeziora Emei, w niewielkiej miejscowosci Fuxing. Tutejsza starowka, bynajmniej tego dnia, prezentowala sie niezmiernie skromnie, tym barziej w porownaniu z odwiedzana na koniec dnia starowka w Beipu, ale znajduje sie tutaj, przy samej drodze,  naprawde ladna swiatynia Longsheng (Chin. 隆聖宮), ktora ostatecznie stala sie powodem postoju na trasie pomiedzy piecem Sanfeng a jeziorem Emei. Swiatynia zosalauszkodzona brzez sasiednia budowe w roku 1997 i odbudowana w 1999. Na zewnatrz przed glownym wejsciem leza jeszcze oryginalne kolumny wspierajace niegdys oryginalna swiatynie. Dowiedzialem sie pozniej, ze jest to dosyc slynna swiatynia w Emei wybudowana przez ludnosc Hakka. Poza swiatynia natomiast nie znalazlem na starowce w Fuxing nic wiecej wartego wspomnienia na blogu. Jestem jednak sklonny uwierzyc, ze w weekendy i swieta miejsce to moze tetnic zyciem. Ja jednak zwiedzalem w dzien powszedni. A ponizej zdjecia:







Czesc druga nastapi w kolejnym wpisie na blogu juz niedlugo...

środa, 8 września 2010

Hsinchu, Neiwan: osada i okolice, cz. 1


[read this article in English]



Rzut okiem po okolicy
na poczatek widok z kamery. Nagranie wykonalem z tego samego mostu, z ktorego pochodzi panorama powyzej. O samych mostach w Neiwan pare slow wiecej nieco dalej. Film byl krecony nad ranem, okolo godziny 8. W dodatku w srodku tygodnia, w zwiazku z czym bylo naprawde malo ludzi. Bardzo przyjemny poranek w gorskiej dolinie rzeki, w niesamowicie orzezwiajacym powietrzu. Jednak przy dosyc silnym, palacym sloncu. Wilgotny wiatr i szum wody z nurtu rzeki. Jest to fenomenalne miejsce 30 do 40 minut motocyklem z centrum Hsinchu City. Dodatkowo, na dole, w korycie rzeki, mozna urzadzic grilla, co jest dosyc czesto praktykowane przez lokalnych. Najwieksza jednak jak dla mnie atrakcja w Neiwan, jest mozliwosc kapieli w rzece! Niepowtarzalne doswiadczenie: zimny i nieustajacy nurt krystalicznie czystej wody w scenerii jak z kanalu National Geographics! Jedno z moich ulubionych miejsc w Neiwan, niezapomniany pozostanie wschod slonca w gorach ogladany z mostu Panlong z goraca kawa i chinskim makaronem instant z pobliskiego 7/11...

Informacje o trasie
Ponizej na mapce zaznaczona jest trasa, jaka przejechalem motocyklem z centrum Hsinchu, przez Cyonglin do Neiwan (2010-09-08), z ktorej pochodza zdjecia:


Pokaż Bike Trips: 2010-09-08, Hsinchu - Neiwan na większej mapie

內灣 Neiwan - osada
Neiwan jest osada gorska w okregu miejskim Hengshan w hrabstwie Hsinchu. W latach 60. byla to dobrze prosperujaca gmina, ktora jednak znacznie ucierpiala ekonomicznie po zamknieciu dzialajacych w okolicy kopaln. Przez blisko 30 lat Neiwan marnial jako odosobniony zakatek gdzies w gorach, az do okolo roku 2000. Neiwan zostal niejako ponownie odkryty przez lokalna spolecznosc, tym razem jako walor turystyczny. Znajduja sie tutaj dobrze zachowane historyczne konstrukcje, takie jak historyczne budynki, ktore nie zachowaly sie w innych miejscach na skutek postepujacej modernizacji. Przetrwala tu rowniez w bardziej tradycyjnej niz gdzie indziej formie lokalna kultura ludnosci Hakka. Glowna atrakcja turysyczna jest z pewnoscia 內灣老街 - Stary Rynek wzdluz glownej alei osady. Na codzien z pobliskiego Hsinchu, a od swieta rowniez z dalszych rejonow, przybywaja goscie aby objadac sie lokalnym jedzeniem, obkupowac sie w regionalnych pamiatkach i odwiedzic pare lokalnych atrakcji, jak. np Stare Kino (obecnie przerobione w restauracje-muzeum), Muzeum Niesamowitosci i innych okropnosci ( w ktorym wystawion sa eksponaty typu zwierzeta-mutanty, dziwaczne wynalazki, obrzydliwosci itp.) lub kilka historycznych budynkow w tradycyjnej architekturze (m.in. japonskiej). Typowo w stylu Tajwanskim jednak, sedno podrozowania zamyka sie w jedzeniu i robieniu zdjec. Dla tych, ktorzy nie ograniczaja sie wylacznie do komercyjnych walorow Neiwan, rozciaga sie dokola krajobraz gorski nad rzeka Toucian, a tak naprawde nad zasilajacym ja doplywie (chin.油羅溪), z kilkoma rozpietymi nad nim mostami, o czym pare slow wiecej nieco dalej. Ponizej nieco historii:
Epoka Dynastii Qing
Wyzyny wschodniego Hrabstwa Hsinchu byly domem dla ludnosci Atayal (inaczej Tayal lub Tayan, chin.泰雅), drugiej najliczniejszej aborygenskiej spolecznosci plemiennej na Tajwanie (ok 90 tys. w roku 2000). Tymczasem niziny na Zachodzie zamieszkane byly przez Chinczykow Han, ktorzy sukcesywnie rozbudowywali sie na Wschod wzdloz rzeki Toucian. Lunosc Atayal jednak postrzegala ten kierunek rozwoju przybyszow jako zbytnia ingerencje w ich rodzime tereny a wrecz zagrozenie. Warto nadmienic, ze za czasow rzadow Dynastii Qing relacje ludnosci Han z lokalnymi spolecznosciami ukladaly sie stosunkowo dobrze. Ludnosc z pobiskich, przylegajacych do Neiwan terenow zaczela naplywac w celach zarobkowych. Byl to w rezultacie zrownicowany etnicznie osrodek przemyslu drzewnego i wydobywniczego. Nastepnie, w czasach japonskiej okupacji Tajwanu, to wlasnie Japonczycy nadmiernie (z punktu widzenia ludnosci Atayal) eksplorowali tereny gleboko w kierunku wschodnim. Miedzy innymi odkryli kolejne cenne zloza naturalne, glownie cenne drzewa cynamonowca kamforowego do produkcji tego szlachetnego oleju. Za czasow okupacji japonskiej tereny tego rejonu zostaly pieczolowicie "wyczyszczone" z cennych zloz i zasobow. Dochodzilo takze do wielu starc z aborygenna ludnoscia.

Wzrost i upadek po przylaczeniu lini kolejowej
w roku 1951 otwarto linie kolejowa z Hsinchu do Neiwan, glownie na potrzeby rozwoju przemysla przemyslu drzewnego i kamiennego, do transportu drewna, gliny, cementu i innych kruszcow. W ciagu dwoch dekad przemysl drzewny i wydobywniczy rosl w ogromnym tempie. W zwiazku z rozwojem ludnosc z pobliskiego Jianshi (nieco wyzej w gorach) zaczela naplywac w celach zarobkowych. To wlasnie przemysl drzewny i kopalniany stworzyl okres prosperity dla osady Neiwan. Wraz z naplywem ludnosci do pracy, rozwijala sie tez infrastruktura, otworzono wiele sklepow, kino, bary i restauracje itp. W roku 1970 zmienila sie polityka rzadowa w zwiazku z przemyslem drzewnym, a mineraly kopalniane zaczely sie wyczerpywac. Rzad w owym czasie zaobserwowal m.in. wysoki odsetek wypadkow w pzemysle wydobywniczym w reonie Hengshan, gdzie znajduje sie Neiwan. Dalsze dochodzenie wykazalo, ze spowodowane to bylo glownie zlym stanem technicznym infrastruktury. Dodatkowo ingerencja czlowieka w krajobraz gorski powodowala w polaczeniu z ingerencja sil natury czeste obsowanie sie mas skalnych w dolinie. W konsekwencji
Przemysl w Neiwan najpierw zwolnil, az w koncu zamarl zupelnie.

Ponowny wzrost za sprawa turystyki
Od roku 1995 za sprawa malowniczego krajobrazu, planowanego utworzenia biznesowej strefy inwestycyjnej oraz osiedleniu sie lokalnie ludnosci Hakka, Neiwan zaczal byc coraz chetniej odwiedzany turystycznie przez mieszkancow z Taipei i okolic. Od tej pory Neiwan rozwija sie ekonomicznie glownie na bazie wlasnie turystyki. Chronologicznie ujmujac, plan ponownego rozwoju rejonu realizowano w 4 etapach:
1). 1999-2000: loklny samorzad zaaplikowal o dotacje rzodowa do planu renowacji i rekonstrukcji infrastruktury w Neiwan (chin. 「再造美麗新內灣」計畫).

2). 2000-2002:  Otworzenie lokalnej strefy inwestycyjnej ze wsparciem Rzadu.
3). 2002-2003: Lokalne wladze Hsinchu wynajely znanego grafika komiksowego do zaprojektowania w Neiwan odcinka starego rynku w okolicy kina w tematyce komiksowej.
4). 2004: kontynuacja rozwoju projektu przez lokalny samorzad Hakka.
 

Linia kolejowa Neiwan
Jak juz wspomniano, otwarcie polaczenia kolejowego w latach 60. wywolalo rozrost osady w Neiwan. Pomimo, ze linia ta jest jedynie odnoga glownego traktu kolejowego, nie odbiega znaczaco standardem komfortu, chociaz linia nie jest zasilana elektrycznie. Prace nad koleja rozpoczely sie juz w roku 1944, ale prace zatrzymaly sie w okresie okupacji Japonskiej. 15 Listopada 1947 roku oddano do uzytku pierwszy odcinek planowanej trasy, laczacy Hsinchu z Zhudong (odcinek nazwano Linia Zhudong). 27 Grudnia 1950 roku ukonczono przedluzenie do miejscowosci Shifenliao ze stacja kolejowa Hexing na 24. kilometrze trasy. Wreszcie 11 Wrzesnia 1951 przedluzono linie o kolejne dwie stacje i tym samym ukonczona cala linie osiagajac 27.9 km ze stacja koncowa w Neiwan. Linia zostala oficjalnie przemianowana na "Linie Neiwan". W roku 2007 wylaczono z uzytku odcinek pomiedzy Hsinchu a Zhudong na czas budowy poloczenia typu metro pomiedzy Gloznym Dworcem w Hsinchu a stacja Superszybkiej Kolei w Zhubei (satelicie Hsinchu po drugiej stronie rzeki Toucien). Oryginalny projekt zakladal ponowne oddanie tego odcinka do uzytku w roku 2011 - jak na dzien dzisiejszy nie sprzedaja jeszcze biletow :( Trasa linii przebiega przez malownicze plenery, przecina lancuchy gorskie wydrazonymi w skale tunelami, biegnie odcinkami wzdloz rzeki, a pociagi kursujace na teej trasie same w sobie sa bardzo oryginalne zarowno z zewnatrz jak i z wewnatrz. Przejazd linia Neiwan jest juz sam w sobie atrakcja turystyczna. W weekendy mozna nawet nabyc bilet na caly odcinek kolejowy pomiedzy Neiwan a Taipei (obecnie z przesiadka).


Mosty w Neiwan
Neiwan lezy nad rzeka, a gdzie jest rzeka, sa i mosty. Sa i tutaj. Niektore sluza typowo pragmatycznym celom komunikacyjnym, inne, stanowia wartosc turystyczna tego miejsca. Do tych drugich naleza mosty wiszace, wsrod nich dwa najbardziej rozpoznawalne przedstawiam ponizej.

內灣吊橋 - Most Wiszacy Neiwan 
Most rozwieszony jest  na dwuch kamiennych wierzach, laczac osade Neiwan z Poludniowym brzegiem rzeki. Laczna dlugosc wynosi 147 metrow, a szerokosc ok. 2,6 m. Tradycyjna konstrukcja stanowi atrakcje turystyczna, a tuz obok znajduje sie wybudowany pozniej most dla ruchu samochodowego.
Z tego co wiem o historii powstania mostu, zaczelo sie od tego, ze na Poludniowym brzegu rzeki powstal zbiornik irygacyjny do celow pasterskich, obecnie przeksztalcony w trystyczna farme Nanping 「南坪田园」. Nastenie pewien senior z Neiwan, Pan Yang Shengquan, ufundowal budowe mostu do transportu plonow. W pozniejszych latach funkcje transportowa przejal nowo dobudowany most, a stary most stal sie lokalnym symbolem Neiwan. Ponizej mostu, nad bystra rzeka, lokalni mieszkancy oraz goscie odnajduja idealna lokalizacje do wedkarstwa i grillowania w korycie rzeki. W nocy most jest dodatkowo oswietlany jaskrawymi diodami wzdluz ciegien.

攀龍吊橋 - Most Panlong
Jest to most linowy podwieszany, rozpiety na dwoch pylonach - kamiennych bramach osadzonych na przeciwleglych klifach skalnych przy rzece. Zostal zainstalowany na poczatku lat 80. Jego dlugosc calkowita to okolo 80 metrow, przy szerokosci 1.1 metra. Most zlokalizowany jest w scenerii skalno-leslnej. Po stronie Polnocnej most wychodzi z pobocza glownej drogi przez Neiwan w miejscu ostrego zakretu, co tylko czyni ta scene bardziej atrakcyjna wizualnie. Znajduje sie tu takze drewniana kawiarnia-restauracja z tarasem widokowym wystajacym z klifu skalnego w strone rzeki. Przekraczajac most w kierunku poludniowym wchodzi sie praktycznie do lasu. Na koncu mostu po stronie poludniowej znajduja sie kamienne schody w gore wzgorza, a dalej lesna sciezka. 
Widok z mostu Panlong na Wschod
Podbno biegnie tedy wejscie na 1,5 kilometrowy szlak gorski Nanping 「南坪古道」 prowadzacy na Wschod az do Mostu Neiwan, ale dotad nie sprawdzilem tego osobiscie - jeszcze bedzie czas ;] W ostatnich latach zaobserwowano delikatny przechyl plyty przesla spowodowany roznica powstala w dlugosci dwoch glownych, nieco juz leciwych, lin stalowych, na ktorych rozpina sie most. Lokalne wladz w trosce o turystow oznakowaly most jako niebezpieczny, i umiescily stosowna informacje przy wejsciu na most, jednoczesnie nadal pozostawiajac most otwartym. Odnalazlem takze wzmianke na temat pochodzenia nazwy mostu:
zrodlo chin.: 其名稱由來是因橋的對岸山頭屬於當地風水的「龍脈之龍首」處,所以「吊橋通往龍頭」可謂「攀龍」。
Most otwiera sie na lancuch gorski stanowiacy strefe Feng Shui zwana "Glowa Smoka" (chin. 「龍脈之龍首」), zatem "most prowadzacy do glowy smoka" (chin. 「吊橋通往龍頭」) zostal nazwany znakami Pan (chin. 攀) oznaczajacym "wpinac sie" lub "prowadzic w gore" oraz Long (chin. 龍) oznaczajacym smoka. Widok z mostu, zwlaszcza w kierunku Wschodnim, nalezy do jednych z najbardziej malowniczych w okolicy. Dodatkowo mozliwosc podziwania panoramy z kolyszacego sie pod naciskiem krokow wlasnych i innych przechodniow mostu wysoko nad korytem rzeki dodaje smaczku przygody do atmosfery miejca.


To wszystko w pierwszej czesci. W mozliwie bliskiej przyszlosci planuje ponowna wycieczke do Neiwan, tym razem wspomniana linia kolejowa. W czesci drugiej planuje poswiecic wiecej materialu trasie pociagu i staremu rynkowi, ktory podczas kolejnej wyprawy postaram sie odwiedzic w szycie ruchu turystycznego. Zaprezentuje takze lokalne jedzenie.


Na koniec jeszcze kilka zdjec z miejsca, ktore odkrylem przypadkiem, zbaczajac nieznacznie pod przyplywem natchnienia z drogi powrotnej. Odkrylem osrodek rekreacyjny nad jedna z odnog rzeki Toucian ze znakomitym plenerem i przepieknym, idealnie czystym strumieniem, w ktorym mozna zarzyc kapitalnej kompieli. Miejsce zaznaczone jest takze na mapce:





poniedziałek, 6 września 2010

Hsinchu, Baoshan: sztuczne jezioro


[read this article in English]

Baoshan 
(寶山, pinyin: bǎoshān)

Pierwszy znak w nazwie chinskiej oznacza "skarb" natomiast drugi oznacza "gora". Jest to miejscowosc/osada w hrabstwie Hsinchu nad jeziorem, ktore powstalo na skutek dzialalnosci czlowieka w celu magazynowania rezerw wody. Jezioro znajduje sie ok 30 min jazdy od centrum miasta Hsinchu, a jego okolic sa skromnie zamieszkane. Do Baoshan nalezy takze oddalony od jeziora teren, gdzie poza pierwotna osada zamieszkana przez ludzi, znajduja sie takze bardzo drogie i ladne domy. W niniejszym poscie postaram sie opisac i pokazac wszystko, ale zaczne od samego jezioa i jego okolic.

Informacje o trasie
Ponizej na mapce zaznaczona jest trasa, jaka przejechalem motocyklem z centrum Hsinchu w okolice jeziora w Baoshan:


Pokaż Bike Trips: Hsinchu - Baoshan na większej mapie

Baoshan to osada w zachodniej czesci hrabstwa Hsinchu, przylegacjaca do polnocno-wschodnich przedmiesc miasta Hsinchu. Pierwotnie byla to osada ludnosci Hakka na Tajwanie. Baoshan razem z pobliskimi osadami Beipu i Emei tworzyly tzw. "Region Daai" stanowiacy najwiekszy region zamieszkany przez ludnosc Hakka w polnocnej czesci wyspy. Obecnie jednak, z powodu bardzo bliskiego sasiedztwa stolicy Hrabstwa, ludnosc lokalna nie jest juz tak jednolita etnicznie. Coraz wiecej zamoznych (ktorych w Hsicnhu jest calkiem sporo) decyduje sie wybudowac wlasnie w Baoshan z powodu dogodnej lokalizacji w poblizu Parku Technologicznego i taniej niz w miescie ziemi. Wato tez dodac, ze Park Technologiczny Hsinchu (Dolina Krzemowa Tajwanu) znaczaco i preznie rozbudowuje sie wlasnie wglab terenow nalezacych do Baoshan. Powstaja tu naprawde ladne i drogie osiedla luksusowych domow. Baoshan jest polozone na terenie pol-gorzystym. Ludnosc lokalna (nie wliczajac naplywowej ludnosci z miasta) zajmuje sie rolnicwem i uprawa. Na wzgorzach Baoshan uprawia sie mandarynki i liczi. Znajduje sie tu rowniez wazny splot krajowych autostrad numer 1 i 3. 

Sztuczne jezioro 寶山水庫 
Celem dzisiejszej wyprawy nie byla jednak czesc zurbanizowana, a znajdujacy sie w polnocno wschodniej czesci zbiornik wodny 寶山水庫 (pinyn: bao3shan1shui3ku4). W zasadzie to dwa zbiorniki (drugiego, ktory powstal pozniej, nie ma jeszcze na mapie google). 
Zbiorniki tworza system sztucznych jezior. Nie pelnia bynajmniej funkcji rekreacyjnej, zaopatruja miasto Hsinchu w wode pitna, oraz Park Technologiczny w wode do hydraulicznych systemow chlodzenia.


Drugi zbiornik wodny w Baoshan
Jak juz wspomnialem, zbiorniki w Baoshan sa tak naprawde dwa. Nie wynika to z Google Maps, ale pewnie za jakis czas bedzie aktualizacja.
Zdjecie po prawej zostalo wykonane wlasnorecznie, jest to widok na zamontowana przy tamie tablice informacyjna, z pomostem w tle. Informacja z tablicy glosi:

II ZbiornikWodny w Baoshan powstal celem zaopatrzenia ludnosci cywilnej i przemyslu. Zbiornik zlokalizowany jest w Baoshan w Hrabstwie Hsinchu. Jest to zbiornik wolnostojacy (off-stream), w zwiazku z czym wymaga systemu odprowadzania wody z pobliskiej rzeki Shangping, stanowiacej odnoge rzeki Toucian, w czasie pory wilgotnej. Powierzchnia zlewni wynosi 2.88 km², a objetosc 32 mln metrow szesciennych.


Ponizej wiecej ujec na zbiorniki w Baoshan:
Panorama na tame na zbiorniku II

Powiekszenie oryginalnej informacji z tablicy
Postoj na drodze do tamy
Taras widokowy przy zbiorniku I


Szkola Podstawowa Baoshan

Przy samym jeziorze znajduje sie szkola podstawowa (新竹縣寶山國小). Wydawaloby sie, ze tu, gdzie dookola wcale nie ma wielu mieszkancow, szkola powinna prezentowac sie raczej skromnie. Tymczasem na pierwszy rzut oka wydawac sie nawet moze, ze nie jest to budynek szkoly, a jakis pensjonat rekreacyjny. Oficjalnie w Baoshan na powierzchni ok 65 km² mieszka 14-15 tys. ludnosci, z czego obecnosc szkoly (zwlaszcza SP) nie dziwi. Zaskakuje natomiast architektora szkoly zaznaczajac, ze zlokalizowana jest ona na mniej zamieszkalych obrzezach Baoshan (szkola zaznaczona na mapce wyzej).
Po lewej zdjecia z trasy (zmontowane).
Zrodo: www.bses.hcc.edu.tw/
Szkola prezentuje sie fenomenalnie nie tylko z zewnatrz. W srodku znajduje sie nawet basen!
Mozna powiedziec, ze Baoshan to taka wies, no to prosze, zobaczcie jak fajnie zyc na wsi i chodzic do szkoly podstawowej takiej jak ta, z widokami jak na zdjeciu obok, i jeszcze z basenem, na ktorym nie ma tloku, bo uczniow nie tak znowu duzo ;)



Na koniec maly montaz z trasy:

Taiwan, Hsinchu-Baoshan, 2010-09-06